Dames 1 in de hoofdklasse

 

Nieuws afbeelding


















4 december 2021 begon dan eindelijk ons avontuur in de hoofdklasse zaal. Na een jaar waarin we het zaalhockey helaas hebben moeten missen, was dit het moment om te mogen schitteren in de hoofdklasse. We keken er allemaal erg naar uit, maar vonden het ook mega spannend.


Helaas begon het seizoen allemaal wat stroef i.v.m. alle geldende corona maatregelen. We mochten niet trainen na 17:00u en waren hierdoor vaak incompleet. Het Starttoernooi was hierdoor ook een uitgelezen kans om onze tactiek ook de in de praktijk te gaan oefenen en te kijken waar we als team stonden. Dit was een toernooi waarin ieder hoofdklasse team de kans kreeg om twee wedstrijden te mogen spelen. Ondanks dat we in beide wedstrijden redelijk wat tegendoelpunten om onze oren kregen, hebben we van dit toernooi veel mogen leren en kwamen we erachter dat we echt wel met deze teams meekonden komen. Reëel dat we daarentegen ook waren, wisten we dat we er hard aan moesten gaan trekken om ook de doorgewinterde hoofdklasse teams weerstand te kunnen bieden. Er was dus nog aardig wat werk aan de winkel. Gelukkig werd ook zaalhockey na dit Starttoernooi voortaan gezien als "topsport” en kregen we hierdoor de gelegenheid om ook na 17:00u als compleet team te gaan trainen en stappen te gaan maken.

Op zondag 12 december 2021 was het dan eindelijk zo ver om voor de echte punten te gaan spelen. Helaas wisten we bij de eerste wedstrijden geen punten te pakken. Wel leerden we erg veel en maakten we elke wedstrijd weer grote stappen. We werden echt een team, met een doel. Dat was punten pakken en dan hopelijk handhaven in de hoofdklasse. We hielden steeds vaker een goed gevoel over aan de wedstrijden en merkten we dat we het ook hoofdklasse teams erg lastig konden maken met ons verdedigende en aanvallende spel.
Tegen Union Dames 1 was het dan eindelijk zo ver, onze eerste drie punten. Om de spanning in de wedstrijd te houden scoorde Marjolein Nieland na het fluitsignaal het winnende doelpunt uit een strafcorner. We waren hier zo mega blij mee, het leek wel alsof we al kampioen waren geworden.

Hiermee was helaas de spanning rondom degradatie nog niet verdwenen. Na alle reguliere wedstrijden kwamen we terecht in de degradatiepoule. Samen met Amsterdam, Ringpass Delft en Union moesten we strijden voor de laaste plekjes in de hoofdklasse. De eerste wedstrijd tegen Union waren we goed en zelfs beter dan Union. De drie punten hadden we dan ook zeker verdiend. Helaas waren de scheidsrechters het hier niet helemaal mee eens. We stonden 1-0 voor toen de scheidsrechter de bal voor Union op de strafbalstip legde. Union maakte gebruik van deze strafbal, waardoor we weer gelijk kwamen te staan. Beide teams wisten die wedstrijd niet meer te scoren, waardoor de wedstrijd eindigde in een gelijkspel. Ook tegen Amsterdam stonden we goed te spelen. We maakten het dit team erg lastig, maar trokken helaas net aan het kortste eind. Tegen Ring Pass Delft zat het helaas niet allemaal mee. Mede hierdoor hebben we ook tegen hen gelijk gespeeld. In deze poule zijn we daardoor als derde geëindigd. Hierdoor waren we niet direct gedegradeerd, maar kregen we de kans om nog een extra keer te laten zien wat we in huis hadden. Op zondag 23 juni 2022 moesten we het opnemen tegen Bloemendaal Dames 1. Dit was zo’n spannende dag, het was erop of eronder. Alles hing hier vanaf.

Om 11:00u klonk in Den Haag het fluitsignaal voor het begin van deze wedstrijd. We wisten dat het een zware pot ging worden, maar waren bereid om mega hard voor elkaar te werken om als winnaar uit de strijd te kunnen komen.
Jammer genoeg gingen we met 0-3 achterstand al de rust in. Na de rust kregen we veel kansen om terug in de wedstrijd te komen. Helaas was het Bloemendaal die verder uitliep en de 0-4 op het scorebord neerzette. Met nog 10 minuten op de klok haalden we Britt, onze keeper, eruit om met een extra veldspeelster te gaan spelen. We hadden hier extra op getraind, dus wisten wat ons te doen stond. Helaas was het wederom Bloemendaal die gebruik wist te maken van het lege doel. Nadat het eindsignaal klonk, drong het tot ons door; we hadden met 6-1 verloren en waren hierdoor gedegradeerd. De tranen vloeide rijkelijk en teleurstelling overheersten op dat moment. Daarentegen waren we ook ontzettend trots op het feit dat we überhaupt al in de hoofdklasse hebben mogen spelen.

Al met al was het een ontzettend mooi en leerzaam avontuur in de hoofdklasse zaal.
En wie weet kunnen we met alles wat we in deze klasse hebben geleerd, volgend zaalseizoen wel weer promoveren terugkeren naar de Hoofdklasse en daar laten zien dat we er zeker wel toe doen.

Hopelijk kunnen we de stappen die we als team hebben gezet doorzetten op het veld en daar een hele mooie tweede seizoenshelft neer gaat zetten.


Zaalhockey | 3 Februari