Berkel-Enschot H1 – HC Helmond H1 (3-3)

op Marco zelfs nog een strafcorner te nemen. De scheids steek zijn vinger in de lucht, nog 1 minuut geeft ie aan. Dit moet toch lukken. De corner mislukt, maar we krijgen er nog 1. Ook deze weten we niet op goal te krijgen en Berkel krijgt een vrije bal. Ze rossen de bal naar voren, niet anders dan ze de gehele wedstrijd al doen, maar nu valt het ineens wel goed. De bal komt via via bij een speler op de rand van de 23 aan de linkerzijde van het veld. Hij wacht te lang, maar in een alles of niets actie knalt ie de bal richting cirkel, daar word hij door een van ons wederom ongelukkig (te) hoog van richting veranderd en na enkele seconden van twijfel fluit de scheids een strafcorner en meteen het daaropvolgend het eindsignaal. De strafcorner mag nog genomen worden. Het zal toch niet he? Maar het gevoel zegt van wel. De corner verloopt vlekkeloos voor Berkel en Laurens kan deze harde goed gesleepte corner niet keren. 3-3. Ongeloof bij iedereen met een Helmonds hart, terwijl Berkel-Enschot explodeert in vreugde.

Dit gelijkspel komt aan als een dreun, omdat je 50 minuten beter bent geweest dan de tegenstander, dat een spelletje speelt, wat vooral berust op het naar voren knallen van de ballen. Dat hadden we goed onder controle en zodoende konden ze gedurende de hele wedstrijd zeer weinig kansen creëren . Toch heeft het op het einde helaas voor ons voor ze gewerkt, terwijl we er zo dichtbij waren om het een halt toe te roepen. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ze dan toch ook weer de complimenten verdienen omdat ze niet opgeven en ervoor blijven gaan. En met succes. Ze blijven immers door deze uitslag bovenaan staan. Het gelijkspel voelt voor ons als een verlies, maar achteraf weet je en hoop je dat hier het kampioenschap niet beslist is. Er is nog een volledige ronde te gaan, we komen iedereen nog een keer tegen dus alles is nog mogelijk. Zeker in deze poule waar iedereen van iedereen kan winnen. Dat hebben wij ondervonden, en de andere ploegen bovenin net zo goed. Maar wat hadden we graag de euforie gevoeld van de in ons ogen verdiende overwinning en de daarbij behorende koppositie. Nu heerste er in eerste instantie toch een bedrukte stemming terwijl de tegenstander in hosanna sferen verkeerde. Wij vonden dat we daar recht op hadden, maar een wedstrijd gaat nu eenmaal over 2 helften en 70 minuten. Wat we niet moeten vergeten is dat we een goede wedstrijd hebben gespeeld tegen de koploper, en daar sta je natuurlijk ook niet zomaar. Het resultaat was teleurstellend maar het spel stemt tot tevredenheid. Genoeg redenen om er weer vol tegen aan te gaan komende week en tegen HOD te laten zien dat we deze tegenslag om kunnen zetten in positieve energie om daar te winnen en minstens als (gedeeld) nummer 2 de winter in te gaan.

Rest ons nog om het massaal toegestroomde Helmondse publiek te danken voor de steun en hopelijk tot ziens komende zondag in Valkenswaard.

Groet Heren 1