Wedstrijdverslag 21 oktober RHV Leonidas H1 – HC Helmond H1

In de week dat eindelijk het juiste weer bij het juiste seizoen paste kenden we lastige periodes. Allereerst werd er voor het eerst sinds lange tijd thuis verloren. Je weet als team dat naarmate het langer duurt dat het er een keer aan zit te komen, maar dat maakt het niet minder zuur. We kregen in de Gold-cup de kans om ons te herpakken, echter wisten we donderdagavond uit bij IJsseloever ook niet goed te spelen en verloren we nipt met 2-1 waardoor ons bekeravontuur er dit jaar alweer op zit. Geen nood aan de man, maar wel zaak om het op de rit te krijgen om geen verdere schade op te lopen. En dat was makkelijker gezegd dan gedaan, Leonidas, de Rotterdamse ploeg die inmiddels opgerukt was naar de derde plek met slechts 1 punt minder dan ons stond op het programma. Een belangrijk maar ook zeker een erg lastig potje.

Na een herstel training en goede bespreking op de vrijdag en nadat dat we zaterdag met succes de jaarlijkse clinic aan de jeugd weer gegeven hadden, met alle enthousiaste kinderen die ervan genoten en met de afsluitende demo waren we er helemaal klaar voor. Ruim op tijd op pad richting het Rotterdamse Leo, en daar aangekomen in een heerlijk herfstzonnetje nog even op de plaats rust. Toen iedereen gearriveerd was begon de voorbereiding en ging de focus volledig op de wedstrijd. Na een geconcentreerde en goede warming-up was het tijd voor de bekende line-up en konden we beginnen aan de wedstrijd.

Ons  plan om fel te starten om zo onze intenties kenbaar te maken resulteerde al na 2 minuten in een doelpunt. Na goede druk bij het uitnemen van Leonidas, kwam de bal via Floris Lalisang bij Laurens Helmes, die versnelde over de achterlijn en de bal voor kon geven op de voorin teruggekeerde Luc de Wolf die de bal kundig in het doel veegde. Boem, 1-0 een flitsende start waar we vertrouwen uit konden halen. Dat viel helaas erg tegen, want geen 2 minuten later was de stand alweer in evenwicht. Na snelle vrije slagen aan de rand van de cirkel wist Leonidas over rechts de cirkel binnen te komen en met een schot uit lastige hoek de gelijkmaker te noteren. 1-1 en dat na 4 minuten. Daarna zag het wedstrijdbeeld er enigszins gelijkmatig uit. Af en toe een uitbraak van Leo, en wat grotere kansen aan Helmond zijde. Dat beeld veranderde na een groot aantal (domme) kaarten waardoor het op een gegeven moment zelfs even 8-11 in het voordeel van Leonidas was. Kei hard werken en knokken voor elkaar zorgde ervoor dat we zonder kleerscheuren die periode doorkwamen. Helaas kwam Leonidas 5 minuten voor rust op voorsprong na een snel genomen vrije slag waarna de spits aangespeeld werd en vanaf kop cirkel on scoren. Dat zorgde ervoor dat we met beteuterde gezichten de kleedkamer op konden zoeken met een 2-1  achterstand.

Na speltechnische aanwijzingen en de duidelijke woorden dat we ons vooral op onszelf moesten concentreren en niet op de mannen in het geel gingen we naar buiten om de pot om te draaien en de achterstand ongedaan te maken. Het spelbeeld van de 2^e helft was een stuk anders dan dat van de eerste helft. Leonidas liet zich ver terugzakken en vertrouwde op de kleine voorsprong en wilde met balbezit rond de middenlijn en af en toe een snelle uitbraak de winst veilig stellen. Wij als Helmond speelden meer aanvallend en zetten de Rotterdammers onder druk. Kansjes kwamen, inclusief een reeks strafcorners maar helaas resulteerden dat allemaal niet in de zo gewenste gelijkmaker. Nog maar aanvallender spelen, met het risico dat we achterin het deksel op onze neus zouden krijgen. Dat gebeurde gelukkig niet, maar waarom de bal aanvallend er niet in wilde dat frustreerde. De muur die Leo op optrok was lastig te omzeilen of te doorbreken, en de keren dat we in de cirkel waren konden we door goed keeperswerk niet scoren. De tijd begon te dringen en we bleven naarstig opzoek naar dat doelpunt om i.i.g. met een punt naar huis te gaan. De duels wonnen we steeds meer en 2 minuten voor tijd was het Marco Jansen die met een paar goeie en snelle passeerbewegingen over de achterlijn de cirkel kon binnendringen. Luc de Wolf stond andermaal op zijn post en werkte de bal achter de keeper. Wat een ontlading, daar waar we de hele tweede helft naar opzoek waren geweest kregen we in de slotminuut! Helaas was er geen tijd meer om ook nog eens voor het winnende doelpunt te gaan en besloten we deze enerverende pot met een gelijkspel. Voor sommigen voelde het als winst, na de lange achterstand, maar er heerste ook een gevoel van dat er gezien het beeld in de tweede helft meer in gezeten had. De lach kwam terug op de gezichten toen de andere uitslagen uit de poule binnendruppelden. Door punt(en)verlies van concurrenten behouden we de bovenste plek in onze poule en mogen we deze zondag oude bekende Venlo als koploper ontvangen op ons eigen mooie complex. Ook dat belooft weer een spannende wedstrijd te worden gezien de wedstrijden die we in het verleden tegen deze ploeg speelden.

Wij willen onze grote trouwe supportersgroep bedanken die ook bij deze verre uitwedstrijd weer van de partij waren en hopen iedereen komende zondag weer te zien om ons in de wedstrijd tegen Venlo naar de winst te supporten!